عده ای نشریه، کتاب یا ایدئولوژی خاصی را تبلیغ می کنند و عده ای دیگر از مشکلات شان قبل و بعد از انقلاب سخن می گویند. دخترانی که بر سر چهارراه ها انواع کتاب و جزوه را می فروشند. تئاترها و نمایش های درام و حتی کمدی که مضامین انقلابی ( آزادی خواهی، اتحاد و...) خاص آن روزها را دارند و ... پیرزنی که در جلوی دانشگاه تهران با مشت هایی گره کرده بر ضد بدخواهان انقلاب ایران سخنرانی می کند و توجه عده ی زیادی را جلب نموده است. 

خلاصه همه چیز در این مستند نشان از وجود یک روحیه ی قوی و پویای جمعی میان مردم آن روزگار دارد. برادری و همبستگی ای که انگار با تمام مشکلات اقتصادی-سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مبارزه می کند و بر آن ها فائق می آید؛ روحیه ی یکپارچگی با وجود تضاد میان عقاید. « تازه نفس ها » حال و هوای ملتی را نشان می دهد که با هم پیروزی بزرگی را بدست آورده اند و می خواهند باهم طرحی نو در اندازند. گویی تمام مردم در جشنی عظیم شرکت دارند.

اما در لا به لای همین شادمانی ها، گفتگوها و رفت و آمدها، صحنه هایی ناامیدکننده و دلخراش از نابسامانی اوضاع مردم می بینیم. جوانان بیشمار بیکار که به سرگرمی های دائمی و بی ثمر مشغول اند، معتادانی خمار با وضعیت های تأسف بار که در کنار خیابان ها رها شده اند، زاغه نشین های اطراف تهران که از لحاظ بهداشتی و... در بدترین شرایط زندگی می کنند، افرادی که در خیابان می خوابند و... . گویی کسی به این نابسامانی ها نمی اندیشد و در حالی که مردم در شهر جشن پیروزی انقلاب را گرفته اند، این مشکلات همچنان ادامه دارند و هنوز کسی به فکر ارائه راه حلی برای آن ها نیافتاده است. 

مستند « تازه نفس ها » مستندی واقعی، زنده و ارزشمند است که تنها با تصاویر و بدون هیچ روایت و توضیحی، اتفاقات و رویه هایی را نشان می دهد که به روش دیگری غیر از فیلم قابل ثبت نیستند. این فیلم خصوصاً حال و هوای آن دوران را برای نسل های آینده و کسانی که در آن دوران نبوده اند ملموس تر کرده است. همچنین از جمله ی فیلم هایی است که می تواند کاربرد مهمی در جهت شناخت انقلاب در ایران و مسائل مردم شناختی، جامعه شناختی، سیاسی و... مربوط به آن داشته باشد.